9

Obudziłam się wcześnie rano. Od razu się podniosłam co było bardzo złym pomysłem, bo zakręciło mi się w głowie. W tym samym momencie poczułam, ze moja głowa zaraz wybuchnie. Poszłam do łazienki trochę się obmyć i przebrać. Kiedy zeszłam na dół, zdziwiłam się kiedy zobaczyłam w kuchni wodę i proszki przeciwbólowe. Szybko je zażyłam i po kilku chwilach poczułam ulgę. Obróciłam się, żeby wziąć coś z szafki, gdy nagle zobaczyłam stojącego w progu Nialla .

- Rose ja …

- Co ty tu do cholery robisz ?! – przerwałam mu. Nie no serio co on robi w moim domu. Po jego pomiętej koszulce i rozczochranych włosach mogłam uznać że spał w moim domu.

- Możesz mnie wysłuchać. Chce z tobą porozmawiać. – w mojej głowie, aż burzało ze złości.

- Porozmawiać – spytałam ironicznie. – Chyba wczoraj wszystko mi wyjaśniłeś ! – krzyczałam.

- Byłem zdenerwowany! Nie wiedziałem co mówię! – też podniósł głos  .

 - Ale powiedziałeś. A jeśli tego by było mało wszedłeś do mojego domu bez mojej wiedzy i wnioskując po tym – wskazałam ręką na jego wygląd – domyślam się że tu spałeś.

- Możemy spokojnie porozmawiać ?? – spytał łagodnie. Zrezygnowana napiłam się wody, oparłam o blat w kuchni i skrzyżowałam rece dają c mu znak, że może mówić.

- Wiec tak, wczoraj wieczorem przyszedłem do ciebe, żebyśmy spokojnie porozmawiali. Drzwi były otwarte wiec wszedłem i zastałem ciebie w pokoju, śpiącą. Nie chciałem zostawić cie samej, wiec przespałem się na kanapie.

Skinęłam lekko głową, na znak że rozumiem.

- O czym chciałeś porozmawiać ?

- Na początek, hmm … nie chciałem wczoraj tak cie potraktować.

- Czy ty próbujesz mnie przeprosić – uniosłam brwi w zdziwieniu i z lekką satysfakcją

- Co ?! Niall Horan nigdy nie przeprasza – powiedział zirytowany.

Moja nadzieja prysła jak bańka mydlana. Już myślałam, ze jeśli tyle czekał, aż wstanę stać go na więcej, ale on …  Byłam na maksa wkurzona.

- To po co tu przyszedłeś !

- Bo kurwa lubię cię ! – Wykrzyknął. Zatkało mnie.

- Co ??

- Lubię cię. Nie chciałem powiedzieć, ze chce cie tylko wykorzystać. Ty nie jesteś jak inne dziewczyny. Jesteś … inna.

Nadal nie wiedziałam co powiedzieć. Otworzyłam usta, ale po chwili od razu je zamknęłam.

- Zawsze byłem negatywnie nastawiony do dziewczyn, myślałem, ze nie nadają się do niczego innego tylko do pieprzenia.  Nie obchodziło mnie co się z nim działo. Ale z toba jestem inny. Chce żebys była bezpieczna.

- Też cie lubię – wybełkotałam w końcu – Mimo tego … wszystkiego. Przy tobie czuje się bezpieczna. – lekko się uśmiechnęłam

- Nie chcę wyjść na mięczaka – zbliżył się do mnie i lekko musnął moje usta. Oboje spojrzeliśmy sobie w oczy i uśmiechnęliśmy się. W jego oczach błysnęło … Szczęście? Przyciągnęłam go do siebie i namiętnie pocałowałam. Na początku był zaskoczony, ale po chwili odwzajemnił pocałunek. Wszystko było takie cudowne, Niall przed chwila wyznał, ze mnie lubi, była strasznie podekscytowana. W końcu oboje się od siebie oderwaliśmy powietrza.

- Rose, zostaniesz moją dziewczyna ?? – zapytał nagle. Gdy widział, ze się zastanawiam szybko dodał – Tak oficjalnie.

- Tak. Tak Niall zostanę twoją dziewczyną – szeroką się uśmiechnął i pocałował mnie. Po chwili znów musieliśmy przerwać pocałunek.

  - Leć się przebrać, bo później zabieram cie stąd , a ja zrobię śniadanie – pocałował mnie w czoło.

Od razu pobiegłam do pokoju. Założyłam czarne rurki, biały top z napisem i kurtkę dżinsową. Umalowałam i uczesałam włosy. Gdy zeszła na dół od razu poczułam piękny zapach. Tak oczywiście, ze naleśniki. Nie mogło być nic innego.

- Smakuje ci ??

- Jesteś mistrzem w pieczeniu naleśników – powiedziałam kończąc ostatniego naleśnika. Niall cicho zachichotał.

Po zjedzeniu odstawiliśmy talerze do zmywarki i wsiadłam razem z Niallem do samochodu.

- Daleko jeszcze ?? – jęczałam, gdy widziałam że jakiś czas temu wyjechaliśmy z naszego miasteczka.  Horan zaśmiał się cicho.

- Musisz chwile poczekać jedziemy do reszty.

- Reszty ?? Twoich przyjaciół, tak ?

-  Tak. Mój znajomy ma dziś urodziny i obiecałem ze bede – zachichotał. Ucieszyło mnie to, nareszcie będę mogła trochę się rozerwać.

Po kilku minutach byliśmy na miejscu. Dom tego kumpla wyglądał jak pałac. Gdy wysiadłam z auta podeszłam do Nialla, który otoczył mnie ramieniem. Od razu poczułam się lepiej. Było mnóstwo ludzi, zwyczajna młodzież i trochę buntowników jak mój chłopak – prawda że cudownie to brzmi. Przeszliśmy przez tłum ludzi. Z większością Niall się witał, wiec wnioskowałam, ze się znają. Było tez kilka dziewczyn, które na widok mojego chłopaka wzdychały i zaczepiały go. Miałam ochotę powyrywać im te pieprzone włosy i krzyknąć „ Spierdalać od mojego chłopaka”.

Ale dotarliśmy do chłopaka, bruneta z koszulka z napisem „ Mam dziś urodziny idioci”, po niej i życzenia Nialla byłam pewna, ze to jubilat – tak ja i moje wyczucie sytuacji.

- To jest moja dziewczyna Rose – Wyrwał nie z zamyślenia Niall, przysunął do siebie i przytulił od tyłu.

- Hej dużo o tobie słyszałem, jesteś sławna w jego gronie – wskazał na Horana, na co lekko się zarumieniłam, a on tylko się uśmiechnął. – Jestem John – przywitał się .

- Milo mi. Wszystkiego najlepszego.

- Dzięki. Bawcie się dobrze ja musze lecieć do pozostałych.

- Jasne. Na razie.

Gdy dotarliśmy do reszty po kilku złośliwych komentarzach typu „ Nasze gołąbki nawet chwili bez siebie nie wytrzymają” – na co oczywiście się zarumieniłam, Niall dał na drinki. Później poszliśmy tańczyć i ogólnie zwykła impreza urodzinowa. Zjedliśmy tort, piliśmy szampana, śpiewaliśmy, tańczyliśmy i piliśmy. Świetnie się bawiłam, coraz bardziej lubie towarzystwo mojego chłopaka.

Około piątej rano, gdy wszyscy się już zbierali też wyszliśmy. Byłam tak padnięta i nie wiem kiedy usnęłam w samochodzie. Obudziłam się dopiero gdy Niall kładł mnie na moim łóżku. Przyniósł mnie tu na rękach, jak słodko.  Później oboje trochę się obmyliśmy i przebraliśmy.

- Dziękuje – powiedziałam gdy już leżeliśmy w łóżku.

- Za co ??- zapytał unosząc brwi.

- Świetnie się dziś bawiłam.

- Ja też – powiedział uśmiechając się – A teraz śpij.

- Dobranoc – powiedziałam wtulając się w niego.

- Dobranoc – powiedział całując mnie w czoło.

Oboje zasnęliśmy szczęśliwi. Ja i mój chłopak.

>.<

ROZDZIAŁ NIE SPRAWDZONY !!

Przepraszam nie miałam czasu sprawdzać. Nie wiedziałam, że tak szybko wyrobicie się z komentarzami. Jesteście wspaniali.!!!

Nie wiem kiedy pojawi się następny rozdział, z tydzień może dwa ( nie dłużej). Są wakacje, wiec chce trochę odpocząć. Mam nadzieje ze zrozumiecie.

Nie przestawajcie komentować. Teraz od was zależy ile komentarzy tu będzie, mam nadzieje ze coraz więcej.

Mam do was wielką prośbe, jeśli podoba wam się mój blog, polećcie go zwoim znajomym, może im też przypadnie do gustu.

Z góry Dziękuję :D Kocham Was xx

Jeśli przeczytałeś rozdział komentuj !!

PS. Jeśli chcecie na bieżąco dowiadywać sie o nowych rozdziałach, zapraszam na mojego TT

@DPayne29